نکات کاربردی برای اولین قرارهای ملاقات کاری در ترکیه

نکات کاربردی برای اولین قرارهای ملاقات کاری در ترکیه

وقتی افراد برای اولین بار در قرار ملاقات‌های حضوری شرکت می‌کنند، اصلی‌ترین موردی که ذهن آنها را مشغول می‌کند این است که تاثیری مثبت روی فرد مقابل داشته باشند و به گونه‌ای رفتار کنند که فرد مقابل آنها را فراموش نکند. نکاتی کاربردی برای رسیدن به این هدف وجود دارد که استانبول سرا در این مقاله به آن میپردازد، با ما همراه باشید.

قرار ملاقات حضوری چه شخصی باشد و چه کاری، هدف‌های مشخصی دارد. اکثر افراد به دنبال این هستند که در اولین برخورد با طرف مقابل، تاثیری مثبت داشته باشند و با نشان دادن چهره‌ای مناسب از خود، تصویر شخصیتی مناسبی در ذهن طرف مقابل ایجاد کنند. برخی افراد این امر را غیر ممکن و دشوار می‌دانند در حالی که با رعایت نکاتی ساده می‌توان اولین قرار ملاقات‌ها را به جلساتی مفید و به یادماندنی تبدیل کرد.

اطلاعات کلی در اولین ملاقات کاری در ترکیه

پیش از هر چیز، با تاکید فراوان از قطعی شدن قرار ملاقات خود اطمینان حاصل کنید؛ به این ترتیب، از مصادف شدن آن با هرگونه تعطیلات در ترکیه یا ماه رمضان، جلوگیری می کنید. هرچند از شما انتظار وقت شناسی می رود، اما با این حال نباید متقابلا چنین توقعی داشته باشید.

ممکن است تصمیم گیری در دیدارهای کاری/تجاری، سریع انجام نشده و این امر مدت زیادی طول بکشد؛ بنابراین، از قبل خود را برای چندین جلسه آماده کنید تا بتوانید با افراد رده بالا و دارای قدرت تصمیم گیری، دیدار داشته باشید. مردم ترکیه از اینکه به آنها فشار آورده شود یا چیزی با «اصرار» به آنها فروخته شود، استقبال نمی کند؛ از این رو، ابدا از هرگونه ضرب العجل یا فشار، خوششان نمی آید. پس بهتر است صبور بوده و خود را برای یک روند طولانی مذاکر و سازش، آماده کنید.

* نکته:

قرارهای ملاقات موضوعی مهم بوده و باید 1 تا 2 هفته قبل تر، ترجیحا از طریق تلفن، برنامه ریزی و هماهنگ شوند.

باتوجه به اینکه بسیاری از مردم ترکیه در ماه های ژوئیه یا آگوست (بین تیر تا شهریور)، تعطیل می شوند، بنابراین بهتر است در این بازه زمانی هیچگونه قرار ملاقاتی درنظر نگیرید.

همچنین، اصلا فکر خوبی بنظر نمی رسد در ماه رمضان اقدام به هماهنگی قرارهای کاری/تجاری کنید.

هرچند از شما انتظار وقت شناسی می رود، اما باید خود را برای در انتظار ماندن، آماده کنید.

اولین قرار ملاقات، بیشتر از اینکه جنبه کاری داشته باشد، دارای جنبه اجتماعی می باشد، چراکه ترکیه ای ها ترجیح می دهند با افرادی که با آنها آشنایی دارند و می شناسند، ارتباط کاری/تجاری داشته باشند.

بحث های کوچک به دستیابی به یک توافق، کمک می کنند؛ پس، هرگز بلافاصله بحث کاری را آغاز نکنید.

تمام مطالب مورد نیاز و لازم را به دو زبان انگلیسی و ترکی چاپ و در دسترس قرار دهید.

بهتر است مطالب خود را با یک روند مشخص و به صورت بصری و با: نقشه، جدول و نمودار، ارائه دهید تا قابل فهم تر شوند.

آداب و رسوم لباس تجاری

انتخاب لباس مناسب برای ملاقات کاری/تجاری، محافظه کارانه صورت می گیرد. از آقایان انتظار می رود کت و شلوار و کراوات بپوشند؛ به همین ترتیب، زنان نیز می بایست لباس رسمی برای چنین قرارهایی به تن داشته باشند. در تابستان و به ویژه در شهرهای: استانبول، ازمیر و آنکارا، که هوا بسیار گرم و مرطوب است، پوشیدن تی شرت و شلور (معمولا بدون کراوات)، معمول می باشد.

خارج از محدوده شهرهای بزرگتر و نیز در شرق ترکیه، زن و مرد باید محافظه کارانه تر لباس بپوشند. به زنان توصیه می شود از پوشیدن لباس های تنگ و کوتاه و مردان نیز از پوشیدن شلوارک، خودداری کنند.

خوشامدگویی به یکدیگر

هنگامی که دو مرد برای اولین بار یکدیگر ملاقات را می کنند، به آرامی با هم دست داده و مستقیما ارتباط چشمی برقرار می کنند؛ معمولا همکاران با یکدیگر روبوسی نمی کنند. خوشامدگویی بین زنان و مردان، رسمی تر بوده و بهترین توصیه، توجه به واکنش خانم ها می باشد؛ اگر آنها دستشان را جلو بیاورند، آرام دست دادن با خانم ها اشکالی ندارد. در غیر این صورت، بهتر است به نشانه ادب یا سر خود را تکان بدهید یا مودبانه فقط بگویید Merhaba (سلام)؛ چراکه ممکن است به لحاظ دینی، یک فرد با معذوریت هایی روبرو باشد.

نحوه خطاب قرار دادن اشخاص

هنگام خوشامدگوی رسمی به مردم ترکیه، باید از واژه های رسمی استفاده کرده و هرگز به نام اول آنها به تنهای اشاره ای نکنید. لذا، عنوان هایی چون: Bey (آقای)، Bayan (خانم)، یا هر عناوین محلی دیگری همانند: Efendi، Hanmefendi و …، به نام اول یا خانوادگی آنها اضافه می شود. عبارت مشترکی که ممکن است در ترکیه آن را برای خطاب قرار دادن آقایان و نیز خانم ها زیاد بشنوید، «Efendim» (جناب آقای سرکار خانم)، می باشد. شما می توانید این واژه را از: پیشخدمت، منشی، راننده تاکسی، دربان، کارمندان فروشگاه و بسیاری افراد دیگر در مودبانه خطاب قرار دادن افرادی که نمی شناسند، بشنوید.

در مواقعی که عناوین حرفه ایی چون: دکتر یا استاد وجود داشته باشد، همیشه آنها را پیش از نام خود فرد استفاده کنید؛ این شیوه در خطاب قرار دادن حرفه های دیگری مانند: وکلا «Avukat» یا مهندسین «Mundndis» نیز، کاربرد دارد. در شرکت ها و سازمان های ترکیه ای، پرسنل ارشد با عنوان «Mudur Bey (جناب رئیس)» مورد خطاب قرار می گیرند.

اولین جلسه کاری

با ملایم دست دادن به شریک تجاری بالقوه خود، به وی خوشامد بگویید. هنگام خوشامد گویی به یک خانم، باید منتظر بمانید که ابتدا آنها دست خود را برای دست دادن، جلو بیاورند. همیشه، اول به اشخاص بزرگتر (به لحاظ سن)، سلام کنید، چراکه ترکیه ای ها احترام زیادی به بزرگترها می گذارند.

تجارت موضوعی جدی است که باید هم همین گونه باشد. بنابراین، با توجه به رسمی بودن اولین دیدار، باید از برخوردهای غیررسمی یا خیلی دوستانه، خودداری کنید؛ حتی اگر پیش از این با یکدیگر آشنا بوده یا رابطه ای دوستانه برقرار کرده باشید. معمولا جلسه اول، فرصتی برای آشنایی با یکدیگر در سطح کاری/تجاری است؛ بنابراین، انتظار نداشته باشید در همان اولین دیدار، تصمیمات اتخاذ شوند. در این روند، ارائه کارت ویزیت از سوی فرد مقابل به شما، می تواند نشانه تمایل وی به توسعه بیشتر روابط کاری/تجاری باشد؛ پس حتما یادتان باشد شما نیز کارت ویزیت خود را متقابلا ارائه کرده و پیش از به کنار گذاشتن آن، مطالبش را مطالعه کنید.

نحوه ارائه کارت ویزیت

ارائه کارت ویزیت دارای تشریفات خاصی نبوده، ولی بهتر است آن را با هر دو دست خود عرضه کنید. اگر قرار ملاقات شما در یک شرکت یا مجموعه تجاری باشد، می بایست کارت ویزیت خود را هنگام ورود، به مسئول پذیرش یا منشی بدهید. توصیه می شود حتما یک طرف مطالب کارت ویزیت شما، به زبان ترکیه ای باشد؛ هرچند این موضوع یک ضرورت تجاری نیست، اما می تواند طرف کاری/تجاری شما را تحت تاثیر قرار دهد. معمولا، ترکیه ای ها تا از تمایل خود جهت برقراری روابط کاری/تجاری اطمینان حاصل نکنند، کارت ویزیتشان را ارائه نمی کنند.

آداب مذاکره و گفتگوی تجاری

پیش از هز چیز، توجه داشته باشید که وقت شناسی، موضوعی بسیار مهم و ارزشمند می باشد. معمولا در مذاکرات تجاری، پیش از پرداختن به موضوعات مورد بحث، کمی گفتگوی معمول (غیرکاری)، توصیه شده و مورد توجه قرار می گیرد. هنگامی که شرکای تجاری با شخص ثالثی صحبت می کنند، ممکن است برای چند لحظه دست خود را روی شانه یا کمی بالاتر از کمر فرد مقابل بگذارند که نشانه اعتماد متقابل می باشد. به یاد داشته باشید هرگونه تماس پایین تر از بخش بالایی کمری، در بین مردم ترکیه امری ناشایست و ناپسند تلقی می شود.

* نکته:

همیشه با آگاهی از دو مورد به ترکیه بیایید که موفقیت شما: با تواناییتان در برقراری ارتباط موثر و دارای چهارچوب مشخص و نیز نحوه ارائه درخواست ها یا پیشنهاداتتان می باشد.

تجارت در ترکیه موضوعی شخصی است. با وجود افزایش میزان شرکت های چند ملیتی و آمیزش فرهنگ های مختلف در برخی شرکت های بزرگ، اما هنوز شرکت های زیادی متعلق به اعضای خانواده، فعالیت آنها در مجموعه و توسط آنها اداره می شود.

ترکیه ای ها خواهان تجارت با کسانی هستند که: از آنها خوششان می آید، اعتماد دارند، احساس راحتی می کنند و امکان برقراری رابطه ای طولانی مدت، با آنها وجود دارد. اگر آنها احساس کنند شما چیزی را مخفی کرده یا در انگیزه شما موردی برای سوء ظن وجود دارد، ممکن است مذاکرات شما بدون نتیجه، خیلی زود پایان بیابد.

بنابراین ایجاد رابطه با شریک تجاری ترکیه ای خود، موضوعی بسیار مهم می باشد. لذا اولین دیدار/جلسه کاری، می بایست حداقل صرفا جهت آشنایی با یکدیگر و برقراری ارتباط بوده و پس از آن، می توانید با خیال راحت به امور تجاری مورد نظر بپردازید.

در طول جلسات کاری، در حالی که ترکیه ای ها به شما نگاه می کنند، همزمان: رفتار، طرز بیان و مواردی را که عنوان می کنید را بسیار موشکافانه و به لحاظ سود و زیان و منافع شراکتی و تجاری، ارزیابی می کنند.

ترکیه ای ها پیش از هرچیز و به لحاظ ارتباطی، مردمی هستند که مسائل را به واسطه مشاهده و گفتگو، بیشتر درک می کنند؛ بنابراین علاوه بر: آمار مکتوب، پیش بینی ها و موارد مشابه، سعی کنید اطلاعات را بصورت شفاهی یا همراه با: نقشه، نمودار و جدول، ارائه دهید.

روند تصمیم گیری توسط ترکیه ای ها بسیار کند بوده و اینگونه به نظر می رسد ابتدا، می بایست با افراد رده پایین شرکت/خانواده مذاکره را آغاز و پس از کسب اعتماد و پذیرفته شدن پیشنهاداتتان، مذاکره را جهت اخذ تصمیم نهایی با افراد رده بالای شرکت/خانواده ادامه دهید.

هنگام مذاکره، ترکیه ای ها با اصرار سعی می کنند به عنوان تعهد، چیزی از شما به دست آورند. برای همین، بهتر است پیش از مذاکره با بیان یا ارائه امتیازاتی، هدف خود را مشخص و به آرامی برای دستیابی به آن پیش بروید. پس از پذیرش پیشنهادات شما، مطمئن شوید طرفین مذاکره پیشنهادات شما را به عنوان لطف، تصمیمی از سر احترام و نیز علاقه به شراکت/همکاری، ارائه شده اند. بهتر است امتیازات و پیشنهادات خود را صرفا تا زمان دستیابی به توافقی دوجانبه برسر موضوعات مرتبط یا مختلف، ارائه بدهید.

هرگز از شیوه تعیین ضرب اعجل یا فشار، استفاده نکنید.؛ زیرا ان وقت ترکیه ای ها از این موضوع علیه خود شما استفاده کرده و با تهدید به لغو توافقنامه یا پایان مذاکره، بکار می برند. پس، صبور باشید!

همیشه لازم نیست هنگام مذاکره، بر روی مسائل مالی تمرکز کنید. گاهی بد نیست به جای آن، به مسائلی چون: توانمندی، تاثیر، افتخار، احترام و سایر مشوق های غیر مالی نیز، اشاراتی داشته باشید.

آداب غذاخوردن

در ترکیه، اولین انتخاب جهت استراحت و وقت گذرانی پس از مذاکره یا مابین آن، رفتن به رستوران می باشد. در این خصوص، ممانعت از نوشیدن الکل، کاری هوشمندانه می باشد؛ چرا که اکثر ترکیه ای ها بنا به دلایل مذهبی، از آن اجتناب می باشند. همچنین، ارائه هدیه یا کادو، هیچ جایگاهی در مراودات تجاری نداشته و توصیه نمی شود.

مدیریت بر کارمندان ترکیه ای

فرهنگ تجارت در ترکیه، گرایش به ساختار سلسله مراتبی داشته و هر فرد، دارای نقشی مشخص در مجموعه می باشد. احترام به اشخاص مسن تر یا دارای رتبه های بالای سازمانی، با خطاب قرار دادن آنها با القاب سازمانی به همراه نام خانوادگی شان، بسیار پسندیده و حائز اهمیت می باشد. تشخیص موقعیت مناسب برای با نام کوچک صدا زدن اشخاص را به عهده خود آنها بگذارید؛ معمولا این مسئله هنگامی اتفاق می افتد که میزان روابط فردی، افزایش یافته باشد. همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، ترکیه ای ها علاقه ای به تعیین ضرب العجل برایشان نداشته و بهترین راهکار برای شما، صبوری بوده و انتظار نداشته باشد تصمیمات به سرعت انجام بگیرند. احیانا اگر ضرب العجلی نیز تعیین کرده باشید، بهتر است انعطاف پذیر بوده و با این موضوع عادی برخورد کنید.

همانند سایر مکان های کاری مبتنی بر سلسله مراتب می باشند، معمولا انتظار می رود مدیر برای سایر اعضای شرکت، نقش پدرانه مانندی ایفا کند؛ این برای کارمندان بدان معناست که، نگرانی مدیران برای آنها، فراتر از محل کار می باشد.